Verslag van het meest recente bezoek van wijnmaker Marco Meeuwsen aan Bodegas Castaño

nieuws

assortiment

onze wijnen waar

contact

Visita Castano 3-5 agusto 2005

Woensdag 3/8 om 8.30 uur de Bodega binnen gestapt, na het gedag zeggen van iedereen en het uitdelen van wat cadeautjes (kaas en stroopwafels) had ik een bespreking met Paco Santa (export dep.). Het ontbijt schoot er bij in (ontbijten doe je daar om 9.30 u) en de bespreking duurde uiteindelijk tot 13.30 uur waarna we dus aan de lunch begonnen.

Tijdens de lunch ontmoette ik een Australische consultant, Benjamin, die Castaño de afgelopen 3 jaar in huurt om te bekijken welke veranderingen er in de wijngaarden noodzakelijk zijn. Uiterst interessant gesprek gevoerd waarna bleek dat we beiden dezelfde filosofie hadden en dat het project waar ik 5 jaar geleden aan begonnen was in exact dezelfde lijn lag. We zouden contact houden via e-mail om onze ervaringen bij Castaño te delen. Dat zou ik nog wel eens goed kunnen gebruiken.

Terug gekomen op de Bodega werd ik op mijn mobiel gebeld door Yvonne, mijn partner, die mij een geweldig bericht doorgaf. KLM had zojuist Castano-Colección geselecteerd om aan het einde van het jaar in de World   Business Class te gaan schenken. Een prachtige order maar bovendien een bekroning op het werk voor het hele Castaño-team en ook een beetje voor ons om na 10 jaar de erkenning voor Monastrell ook op grote hoogte te krijgen.

Die namiddag heb ik mij met een zeer goed gevoel tot 20.00u   in de wijngaarden terug getrokken, genietend van elke stok. Ik heb een aantal   percelen dat ik samen met Fran (viticoltor) afgelopen januari geselecteerd had voor de productie van M tinto 2005 bekeken.

Aangezien ik vorig jaar voor M tinto 2004 een perceel (parcelo 10, Zona Russo op Vlg) helemaal apart heb laten vinifieëren en daar nu wel eens de resultaten van zou willen proeven, was mijn plan voor de oogst 2005 dat met 4 percelen te gaan doen. Dit om de complexiteit (4 verschillende 'terroir') in M tinto nog verder te verhogen. Dat Mariano (oenologe) daar in eerste instantie niet zo blij mee zou zijn dat kon ik verwachten maar ik had hem daar vorig jaar al voor de oogst 2004 er op voorbereid dat dit mijn uiteindelijke doel was. Gevolg van deze beslissing betekent tenslotte vele malen meer arbeid (de percelen moeten op een door mij bepaald tijdstip met de hand geoogst worden) en ik zou dan 4 van de 8 kleine tanks van 2500 liter in beslag nemen. Daarnaast had ik ook nog eens het plan om ook de M rosado van een perceel te gaan oogsten om te proberen de wijn iets eleganter (minder alcohol, meer zuren) proberen te krijgen. Dan zou ik dus 'andere' druiven nodig hebben.

Maar goed, M Blanco stond natuurlijk eerst op de agenda. De uiterst positieve reacties op de wijn dit jaar hebben mij bevestigd dat ik 1 jaar geleden de juiste beslissing had genomen.

De scepsis van Mariano en de Castaño's die in eerste instantie toen (ook 5 jaar geleden over M rosado) bestond, was nu toch wel wat afgenomen. Het bewijs was er, dat er ook hier en ook met Macabeo een zeer fraaie witte wijn geproduceerd zou kunnen worden. Maar ik ben zeker nog niet tevreden. Dit is pas het begin. En dat begin, begint in de wijngaard.

Snel terug naar het hotel om te douchen want ik zou om 9 uur bij Paco zijn ouders thuis van een door madre Santa gemaakt diner mogen genieten. Ik had stroopwafels voor d'r meegebracht.

Uiterst lieve mensen, gastvrij en moeder kan best lekker koken. Met reizen leer je veel, keer op keer. Ik heb inmiddels al heel wat over de wereld afgereisd maar ook deze avond was voor mij weer een nieuwe ervaring. Zeker toen Paco's vader Paco aan het einde van het diner trots met een verrassing aan kwam. Het was een pakje van dik wit papier. Hij legde het op een snijplank en rolde het papier af. Ik dacht, jee dat zal wel iets zoets zijn als nagerecht. Maar nee, daar kwam een dikke plak buikspek te voorschijn. Padre Paco garandeerde mij dat deze delicatesse van topkwaliteit was. Het blok was 5 centimeter hoog waarvan 4.8 cm wit vet, over een lengte van 30 cm. Hij sneed een blokje van zo'n 1.5 cm voor me af. Aangezien ik niet echt een groot (of eigenlijk, helemaal geen) liefhebber ben van dit soort vet moest ik wel even slikken. Het bracht mij terug in de tijd. Mijn vader was gek op dit soort dingen (reuzel e.d.) Maar goed, uit beleefdheid en omdat de hele familie ongeduldig zat te wachten wanneer zij het volgende stukje zouden krijgen heb ik het aangenomen. Het dunne stukje vlees dat boven op het blokje (in mijn ogen blok) vet zat at ik als eerste. Dat was best lekker. Maar dan, wat moest ik met een stuk varkensvet van 5 bij 1.5 cm. Zonder kokhalzen heb ik naar binnen gewerkt. Helaas heb ik het 2 e aanbod van Paco Sr. voor nog een stuk af moeten slaan. Ik zat echt vol. Spanjaarden zijn geweldig gastvrij, toen ik weg ging was het gezegde "mi casa es tu casa ".

Ik zal volgende keer bloembollen voor Paco's moeder meebrengen want ze hield erg van tulpen.

Donderdag 8.00 uur had ik met Mariano een bespreking om o.a. de vinificatie, problemen en wijzigingen voor de M-oogst van dit jaar door te nemen. Ik had nieuwe ideeën, diezelfde dag nog eens extra opgedaan toen ik met Pedro (Pastelleria of Cabrito (geit) even stond te praten hoe zijn bezoek aan de oogst in Australië geweest was. Ook met Mariano besproken hoeveel nieuwe fusten ik dit jaar wilde aanschaffen en welke, vorig jaar voor M gebruikte fusten dit jaar nogmaals gebruikt moesten gaan worden. We hebben afgesproken vrijdag 11.00 u M 03 en M 04 (fustmonsters) te gaan proeven en ook de 6 flessen die ik her en der in Nederland had gekocht. Ik had tot 10.00 uur want dan zou ik met Fran de wijngaarden ingaan.

Met Fran eerst het seizoen door genomen. Dit jaar waren er veel problemen met het gebrek aan water en de enorme hitte die soms wel opliep tot 43 graden. Vooral de niet geïrrigeerde wijngaarden hadden het te zwaar gehad en zouden dit jaar dan ook (nagenoeg) niets produceren. Zo ook 2 percelen die we in januari voor M tinto hadden geselecteerd.

Eerst wilde ik naar Dominio Espinal om het perceel met Macabeo te gaan bekijken. Op dit perceel had ik vorig jaar (zie verslag 2004 : www.lagironde.nl/mmmmmwit2.html) 20 rijen geselecteerd en die met 15 man geoogst. Dat zou dit jaar anders gaan. Aangezien ik op zoek ben naar minder alcohol en meer zuren, wilde ik dit jaar nog veel zorgvuldiger oogsten. Ik had Fran duidelijk gemaakt dat ik 5 goede plukkers wilde hebben die instructies op zouden volgen. Dan wilde ik in de selectie van het perceel nog verder gaan. Hoe verder je namelijk van Zuid-Noord loopt des te hoger wordt het gehalte aan klei in de grond. Klei levert in het algemeen meer zuren op.

Dus wilde ik   de eerste 35 stokken (van de 112)   gemeten vanaf het midden van de wijngaard gebruiken want die stonden in kleigrond. In die 35 moesten alle, de minst productieve stokken gebruikt gaan worden. Deze trossen zagen er veel beter uit en proefde ook beter.

Aangezien ik dit jaar geen 5 maar tien fusten ga maken moest ik dus 2x zoveel druiven hebben (6000 kg in kistjes van 15kg = 400 kisten = 2 aanhangers vol) Uitgerekend komen we dus op ongeveer 100 rijen ipv de 20 van vorige jaar. Dat vereiste een ander plan van aanpak. Ook wilde ik nog vroeger in de ochtend gaan oogsten. Om 7 uur wilde ik beginnen tot max. 11.00 uur. Met 5 (plus mijzelf) moest het dan mogelijk zijn om in 2 dagen te oogsten.

Morgen zou ik de graden Baumé op 8 verschillende plekken meten om te kijken hoe ver de ontwikkeling is en om ongeveer te bepalen wanneer er geoogst kan gaan worden.

Toen ik Fran vertelde dat ik naast M tinto ook het plan had om voor M rosado een perceel te selecteren met de bedoeling meer elegantie te verkrijgen zei hij dat perceel 13 (Hondo Monastrell) daar uitstekend geschikt voor zou zijn. Veel klei, vroege rijping.

Perceel bezocht, oogst wordt op 25 september geschat. We zullen begin september weer hier analiseren.

Voor M tinto had ik in januari 2005 perceel 1 (Al lado de la Casa) geselecteerd, oude stokken Monastrell, niet geirrigeerd, tamelijk groot (12 ha.) Dus een selectie in de wijngaard is mogelijk.

De stokken staan hier op voornl. zandgrond met kiezels. (veel alc, veel kleur, weinig zuur)

We zijn toen naar Las Gruesas gegaan (de op een na hoogst gelegen wijngaard). 2 van de 4 percelen die ik in januari bezocht had zijn uiteindelijk niet geschikt. Wel ziet perceel 10 (Zona Ruso) er goed uit. De stokken hebben hier wat meer te lijden gehad dan op Espinal maar wanneer we net als in 2004 goed selecteren dan valt er goed materiaal te plukken. Ik vertelde Fran dat ik na mijn bezoek in september (om M blanco te maken) er een compleet verslag van zou schrijven voor welke percelen, wanneer en hoe geoogst te worden.

Een ander perceel waar de Australiër Benjamin me op attendeerde was het perceel van de Tio (oom) de Toni, een van de mensen in de bodega die ik goed ken want daar werk ik mee tijdens de vini van M tinto. Ik had dit perceel woensdagmiddag in mijn eentje al bezocht en was daar inderdaad enthousiast over. Fran vertelde me dat dit perceel eigenlijk niet beschikbaar was omdat het voor Proyectos van Gastank diende. Ik zou met Mariano overleggen.

Het was inmiddels 2 uur geworden, eigenlijk wel bloedheet en Paco belde wat we met de lunch van plan waren. We zouden met z'n 3 in Mediterraneo eten om 14.30. Fran had met Laura (de andere viticoltora) om 16.00 afgesproken in de wijngaard. Ik had gevraagd om mee te mogen gaan, dat was ok.

Na lunch met Fran, Laura en een wijnboer die zijn druiven aan Castaño wilde verkopen een 4 tal percelen bezocht. Zeer interessant en veel geleerd. Vooral over de goede manier waarop Castaño zijn eigen wijngaarden onderhoudt. Toch een verschil.

Om 17.30 zijn Fran en ik weer terug naar Las Gruesas gegaan.

Parcela 20, ook een perceel van januari was onregelmatig en had last van stress. Moet in september bekijken.

Ik vroeg Fran of er niet een stuk was met nog oudere stokken. Het ligt net even achter 20 en heeft 3 verschillende grondsoorten, stokken zijn 35-40 jaar. Deze wijngaard ( wel geïrrigeerd) ziet er duidelijk anders uit. Ondanks dat de oude stokken gereguleerd worden met water zie je dat ze een moeilijk seizoen achter de rug hebben. Het interessante hier is dat je ziet dat de bodem verandert. Ik zal in september nog eens kijken maar ik voel hier wel wat voor. Het deel Calcario (kalksteen), ligt in het middelste gedeelte en is voor mij interessant omdat ik deze ondergrond niet zo in een andere wijngaard ben tegen gekomen. Als ik Fran zeg dat ik misschien deze 20 stokken over een breedte van   80 rijen apart wil oogsten, zie ik op zijn voorhoofd al enigszins een frons verschijnen. Toch moet het zo want de wijngaard in een keer oogsten heeft voor mijn proyecto absoluut geen zin.

Om 19.00 nog naar Casa Marta   gegaan. De hoogst gelegen wijngaard (750 m.) die door de droogte en warmte dit jaar geen druiven zou gaan produceren. Jammer want ook dit stuk hadden we in januari geselecteerd. Dat betekend waarschijnlijk ook volgend jaar geen mogelijkheid want de stokken hebben te veel onder de stress geleden zodat er in december kort gesnoeid wordt om de planten weer op kracht te laten komen.

Om 19.30u was ik weer terug in de Bodega waarna ik snel mijn spullen voor het meten van de most voor de volgende ochtend klaar zette. (refractometer, plastic zakjes, emmer, water)

Daarna met mijn auto naar het hotel gereden om te douchen want ik had om 20.30 afgesproken met Daniel Castaño (de jongste zoon) om die avond met zijn vrouw Paqui en 2 vrienden te gaan Tapassen. Om 24.00 in bed.

Vrijdagochtend om 8.30 u was ik in de Espinal wijngaard. Ik heb op 6 verschillende plekken van verschillende stokken ( tot no. 35 in iedere rij) de most gemeten en de druiven geproefd. Net als vorige jaar zijn de stokken aan de oostkant van parcela 16 wat later in rijping (8.5 be) dan verderop (9 be). (zie foto) Bij terugkomst om 10.00 uur in de Bodega heb ik op het bureau van Fran een tekening neergelegd met daarop de locaties waar ik gemeten heb en wat de waarden waren. Hij zou voor mij over circa 14 dagen hetzelfde doen en mij berichten. Dan zouden we een oogstdatum kunnen vaststellen en zou ik direct een ticket kunnen kopen. Zoals het er nu uit zag is het seizoen 6-8 dagen eerder dan in 2004. Toen begon ik op 15 september nu dus waarschijnlijk rond de 8e. Dat is een probleem want 11+12 september staan we op een belangrijke wijnbeurs in Utrecht. We moeten maar weer zien hoe we dat gaan organiseren.

Om 11.00 had ik met Mariano una Cata om een aantal wijnen door te proeven.

Toen ik om 10 uur uit Espinal kwam moest ik nog monsters uit mijn fusten M tinto 04 gaan trekken. Snel ging ik naar het Laboratorio, pakte 2 maatbekers, een rubber slangetje en 3 lege wijnflessen. De vaten liggen in metalen rekken tot 6 meter hoogte, dus dat wordt klimmen. Het slangetje in het fust aanzuigen en een exacte hoeveel afzuigen op die hoogte is niet echt gezellig. Regelmatig stroomt er dan ook rode wijn over shirt en spijkerbroek. Risico van het vak. Maar om een goede indruk te krijgen hoe de wijn zich ontwikkeld moest ik uit verschillende fusten inde juiste verhoudingen aftappen. Ik gebruik inmiddels 4 verschillende soorten hout dus moet de verhouding in de blend kloppen.

Ook liggen er 5 fusten met Proyecto Zona Ruso - M tinto 2004. Deze heb ik apart afgetapt om te kijken of er een verschil zit tussen de normale blend en dit project.

Omdat dit soort proeverijen altijd uitlopen maakte ik aan Mariano duidelijk dat ik echt om 13.00 uur weg moest anders zou ik mijn vlucht terug naar Nederland niet halen.

We proeven wijnen die ikzelf in Nederland had gekocht om de Castaño's   op de hoogte te houden. Vervolgens M tinto 2003 die in maart gebotteld is, om te kijken   hoe de status van wijn is. Zoals ik al vermoedde was de wijn nog lang niet op zijn plaats en mijn besluit om dit jaar de 2003 niet op de markt te brengen blijft nog steeds van kracht. 2003 is een wat elegantere wijn, verfijnder dan 2002. Ik wil hem op de markt brengen als de wijn goed drinkbaar is en zoals 2002 eigenlijk 1 jaar ouder zou moeten zijn.

Tot slot M tinto 2004. Eerst de blend van de 20 fusten. Zeer geslaagd, nog wat kort maar zeker op de goede weg. Toen de Proyecto 2004. Het werd even stil. Dit was fantastisch, dik, veel fruit, een prachtige balans. Een discussie kwam op gang, ik kwam er met mijn Spaans niet meer uit dus vroeg ik Gala erbij te komen om dit belangrijke punt goed te vertalen.

Dit project is zeer geslaagd, we feliciteerde elkaar en ik gaf Mariano aan hier dus absoluut mee door te willen gaan. Dit jaar met 4 ipv 1 perceel !

Hij zei mij dat ik dan maar een exact oogst en vinificatieplan moest schrijven, in het Spaans, dan zou hij er over nadenken. Wordt vervolgd.

Gehaast ga ik om 13.45 weg. Over 2 uur gaat mijn vlucht, ik moet nog wat eten (geen ontbijt dus lunch dan maar) en ik heb nog geen tijd gehad om mijn vieze werkkleren te vervangen.

Eerst maar naar het vliegveld, dan zien we wel verder. Sta ik vanwege weekend drukte ook nog eens in de file. Hijgend aankomend op het vliegveld, snel mijn auto ingeleverd (nog even mijn auto sleutel kwijt), direct door naar de incheck. Ik heb nog 10 min. voor het boarden, snel dan maar een broodje en flesje water. Bij het aan boord gaan excuseer ik mij voor mijn kleding (ik lijk wel een landloper) maar de stewardess schijnt het niet eens te zijn opgevallen.

Ik ben na 3 dagen Yecla weer behoorlijk afgedraaid en val dan ook zodra de piloot de kist van de baan los trekt acuut in slaap.

Een lekker (Rotterdams) Hollands weertje stond mij bij aankomst te wachten.

Regen die ik in 'mijn' wijngaarden zo hard nodig had.

 

Contact La Gironde