nieuws

assortiment

onze wijnen waar

contact

Italië is één van de oudste wijnlanden ter wereld. De "laars" van Europa, bijna geheel omgeven door de Middellandse Zee, is van noord tot zuid beplant met bijzondere druivenrassen. Veel variëteiten komen alleen in Italië voor en nergens anders. Italië is afwisselend met Frankrijk de grootste wijnproducent ter wereld.

 

Wat maakt Italiaanse wijnen zo bijzonder? Zoals reeds gezegd, kent Italië veel zogenaamde autochtone druivenrassen. Denk bijvoorbeeld aan de blauwe Barbera, Dolcetto, Nebbiolo en Sangiovese en de witte Albana, Trebbiano, Verdicchio en Vernaccia. Het accent ligt bij de Italiaanse wijnbouw op het gebruik van deze inheemse soorten. Daarnaast werken de Italianen ook met bekende internationale rassen, zoals bijvoorbeeld Cabernet Sauvignon, Chardonnay, Sauvignon Blanc en Pinot Noir. Italië is ideaal voor wijnbouw. Het land bestaat namelijk voor tachtig procent uit heuvels en bergen. Een goede temperatuur en hellingen met de juiste grondsoorten zijn dus bijna overal te vinden.

 

De Italiaanse wijnwet Sinds 1992 heeft Italië de "Wet 164" ofwel de "Wet van Goria", genoemd naar de toenmalige minister van landbouw. De nieuwe wetgeving met betrekking tot de herkomstaanduiding van wijn is zó compleet, dat hij beschouwd kan worden als de modernste en meest omvattende in Europa. Het doel van de wet is om, naast het uitoefenen van een strenge controle op alle facetten van de wijnbouw, het aantal geclassificeerde wijnen te vergroten.

 

De belangrijkste classificaties: Vino da Tavola, de anonieme tafelwijn, waarvoor alleen een vermelding van de kleur wordt gebruikt. Noch de streek van herkomst noch de druivensoorten mogen vermeld worden op het etiket. Over het algemeen zijn het eenvoudige wijnen die in grote hoeveelheden worden geproduceerd.

 

Uitzonderingen bevestigen de regels. Enkele producenten die het niet eens zijn met de strikte regels gaan hun eigen gang. Volgens de DOC regelgeving moeten zij zich bijvoorbeeld houden aan bepaalde percentages druivenrassen of mogen zij bijvoorbeeld helemaal geen Franse druiven aanplanten. Deze producenten zijn er echter van overtuigd dat het eindresultaat van veel hogere kwaliteit is door het weglaten van een verplicht druivenras of het juist toevoegen van een niet toegestane soort. Hoewel ze hierdoor géén DOC-erkenning ontvangen, maken zij wijnen van hoge kwaliteit, die toch wel de erkenning krijgen van kenners en waar zij hoge prijzen voor kunnen vragen. Enkele voorbeelden zijn de bekende Tignanello en Sassicaia.

 

Indicazione Geografica Tipica (IGT), een nieuwe categorie van relatief eenvoudige wijnen met een geografische aanduiding en eventueel gebruikte druivensoorten. De IGT is te vergelijken met de Franse term "Vin de Pays". Ook hier weer uitzonderingen als bovenstaand. Eén van de duurste wijnen van Italië, Ornellaia is een IGT.

 

Denominazione di Origine Controllata (DOC), een kwaliteitswijn met een gecontroleerde herkomstaanduiding.

 

Denominazione di Origine Controllata e Garantita (DOCG), als de DOC-wijnen, maar ook gekeurd op smaak. Een elitewijn dus. Men herkent de DOCG-wijnen aan een kwaliteitszegel met nummering. Bij de DOC- en DOCG-wijnen kan het etiket de namen van subzones, gemeenten, bedrijven of wijngaarden dragen. DOC- en DOCG-wijnen worden geproduceerd, gebotteld en gerijpt volgens strikte regels. Zo liggen de druivensoorten vast en is de productie gebonden aan een maximum of minimum. Over aspecten als het alcohol- en zuurgehalte zijn vaste afspraken gemaakt. En ook het gebied waaruit de wijnen afkomstig zijn, is per geval nauwkeurig omschreven. DOC-wijnen die vijf jaar lang van onvoldoende kwaliteit blijken te zijn, kunnen "degraderen" tot IGT-wijn. Daarentegen kan de DOCG-status bereikt worden na minstens vijf jaar goed te hebben gepresteerd als DOC-wijn. Op dit moment zijn er 130 IGT-wijnen, 306 DOC- en 20 DOCG-wijnen.

 

Het Italiaanse wijnetiket

1. Naam van de wijn - Hieraan kunt u zien waar de wijn wordt gemaakt. Een Barbaresco bijvoorbeeld is vernoemd naar de plaatsnaam. Bij een naam als Brunello di Montalcino geeft Brunello de druivesoort aan en Montalcino de plaats.
2. Classificatie - Hieruit blijkt tot welke kwaliteitscategorie de wijn behoort: Vino da Tavola, IGT, DOC, DOCG
3. Naam van het landgoed - Dit spreekt voor zich: de naam van het domein waar de wijn geproduceerd wordt.
4. Wijnjaar - Het is belangrijk te weten uit welk jaar de wijn stamt. Zo kunt u bepalen in wat voor ontwikkelingsstadium de wijn zich bevindt en wanneer deze "op dronk" is. Bij de meeste DOC's is een vermelding van het jaartal verplicht.
5. Inhoud - Volgens de richtlijnen van de EU staat op elke fles hoeveel centiliter wijn erin zit.
6. Botteling - Gebotteld in de regio zelf of door de producent. Deze informatie verzekert u ervan dat de wijn in de productiezone gebotteld is.
7. Naam van de producent of bottelaar - Deze informatie is verplicht op het etiket vermeld.
8. Plaatsnaam - De plaats van botteling behorend bij nummer 6 en 7. Moet altijd vermeld worden.
9. Registercodes - Deze zijn ingevoerd om u garanties te geven op het vlak van hygiène en betrouwbaarheid.
10. Land van herkomst - Volgens de richtlijnen van de EU dient ook deze informatie altijd vermeld te worden.
11. Alcoholpercentage - Volgens de Italiaanse reglementen is de vermelding van het alcoholpercentage op het etiket verplicht.

     

    Enkele Italiaanse termen die ook vaak op het etiket voorkomen:

     

    Abboccato/ amabile: een milde, lichtzoete wijn met 10-20 gram restsuiker per liter. - Asciutto: droog - Bianco: witte wijn - Chiaretto: rosé - Classico: wijn die uit het hart van het productiegebied komt - Dolce: zoet - Frizzante: parelende wijn die in tegenstelling tot de Spumante zijn gistingsproces ondergaat in roestvrijstalen tanks. Hierdoor bevat de wijn de helft aan koolzuurgas en is hij minder mousserend. - Liquoroso: zoete wijn met een minimum aan alcohol van 16% en een maximum van 22%, vooral geschikt als dessertwijn. - Metodo Classico of Metodo tradizionale: kwaliteitsgarantie van mousserende wijnen die geproduceerd zijn volgens hetzelfde procédé als champagne-wijnen. - Passito: wijn van halfingedroogde druiven met een hoog suikergehalte. - Profumato: gearomatiseerde wijn met een sterk bouquet. - Riserva: wijn met een officiële rijpingstijd, die niet verkocht mag worden vóór een vooraf bepaalde datum. - Rosato: rosé - Secco: droge wijn - Spumante: bruisende of mousserende wijn die is gemaakt op basis van een tweede gisting op fles. Dit zorgt voor een goede ontwikkeling van aroma's en houdt het koolzuurgas vast, waardoor een langdurige mousse in het glas verkregen wordt. - Superiore: wijn met een hogere alcoholische waarde dan het voorgeschreven minimum, wat soms duidt op een betere kwaliteit. - Vino novello: witte of rode primeurwijn met een verfijnde, frisse smaak en een laag alcoholgehalte. Volgens de macération carbonique-methode worden de druiven ongeperst in een roestvrijstalen kuip gestort, waaraan koolzuurgas wordt toegevoegd. Hierdoor volgt er een gisting binnenin de druif. Dit levert een fruitige wijn op, die direct na botteling drinkbaar is, maar niet lang houdbaar. - Vin Santo: wijn van halfingedroogde druiven die enkele maanden na het oogsten pas geperst worden. Het is een lichtzoete, goudgele wijn met een hoog alcoholpercentage en een uitgebalanceerde zuurgraad.

     

    De nieuwe consument, de nieuwe smaak - De Nederlandse consument is duidelijk aan het veranderen. De Nederlander is veel avontuurlijker dan vroeger. Doordat men steeds vaker en verder op reis gaat, leert men over andere eetculturen en ruilt men deze steeds vaker in voor elke dag aardappels, groenten, vlees. Belangrijk gegeven is ook dat de consument steeds hogere eisen stelt aan kwaliteit. Dit heeft als effect dat de internationale markt voor goedkopere wijn niet meer is wat hij is geweest. Kende de gemiddelde consument alleen Lambrusco en Chianti in de bekende mandfles, vandaag de dag is hij bekend met veel meer wijnen uit Italië. Dit is voor een groot deel te danken aan de belangstelling waarin de Italiaanse keuken zich mag verheugen. Deze wordt gewaardeerd door haar eenvoud en eerlijkheid en is aantrekkelijk vawege de gezonde aspecten van het mediterrane dieet. En is het ook niet gewoon heerlijk om een Italiaanse wijn te drinken bij een heerlijke pasta of een Caprese-salade? Dit wil overigens niet zeggen dat Italiaanse wijn alleen bij de eigen keuken past. Juist door de grote variatie wat betreft smaak, kan Italiaanse wijn perfect gecombineerd worden met gerechten uit andere landen. Een groot pluspunt! Gezien de toenemende vraag naar kwaliteit én afwisseling, zagen de Italiaanse wijnhuizen al snel in dat ze met hun tijd moesten meegaan, wilden ze concurrerend blijven. Zij vervingen de oude methoden door geavanceerde technieken op het gebied van oenologie (vinificatiemethoden, druivenselectie enz.). Bovendien werd de wetgeving rond de wijnproductie begin jaren negentig vernieuwd en houden de autoriteiten sindsdien streng toezicht op het naleven van de regels. Het resultaat is ronduit positief en geeft nog meer vertrouwen in de kwaliteit van Italiaanse wijn.